Veel plezier met Kom niet aan mijn kinderen kijken bij
je wordt over 5 seconden doorgelinkt, of ga nu door naar retailer
Kom niet aan mijn kinderen
Samenvatting
Drie jaar geleden leefde heel Nederland met haar mee: Janneke Schoonhoven, wier kinderen tweeënhalf jaar door haar ex-man werden vastgehouden in Syrië, kreeg haar kinderen terug. Janneke schreef haar verhaal over dat emotionele moment, maar vooral over alles wat vooraf ging en hoe dat haar leven volledig op z’n kop zette. Nu is er de bioscoopfilm, met hoofdrollen van Karina Smulders en Thom Hoffman. Het ontroerende relaas maakt op een persoonlijke en indringende manier het fenomeen kinderontvoering door ouders invoelbaar. Want Janneke is niet alleen: jaarlijks worden zo’n 150 tot 200 kinderen door één van de ouders ontvoerd… Op een mooie zomerdag in 2004 gaan Azim en Bibi, de twee kinderen van Hanne (Karina Smulders), met haar ex-man naar een pretpark. Tenminste, zo belooft Nizar(Cahit Olmez). Maar dan belt hij om te melden dat ze alledrie in Damascus zitten. Hij had geen andere keuze, zegt hij. De bedreigingen waren te ernstig. Het dringt niet direct tot Hanne door dat haar kinderen ontvoerd zijn en ze besluit ze op te gaan zoeken. Geholpen door adviseur Wouter Simons (Thom Hoffman) ontdekt ze in Syrië het web van leugens dat Nizar heeft opgezet om de kinderen vast te houden. Langzaam wordt Hanne een speelbal van haar moederliefde, de ambassades en nog sluimerende gevoelens voor haar ex in het gevecht de voogdij over de tieners terug te krijgen. Na twee uitputtende jaren beseft ze dat ze geen andere keus heeft dan haar kinderen te vragen zelf in actie te komen. De spannende ontsnapping van het tweetal wordt groot nieuws, maar toch zal nog een half jaar duren voordat Hanne, dan onder grote mediabelangstelling, haar kinderen op de luchthaven in de armen kan sluiten.
