Hemel
Samenvatting
Hemel volgt in acht episodes een jonge vrouw (Hemel) op haar weg naar volwassenheid. Niet uit vrije wil, ze verlangt er niet naar om volwassen te zijn. Ze verzet zich er ook niet tegen. Niet bewust tenminste. Het is meer een natuurwet die zich voltrekt, ze voelt zich niet echt een deel van dat onvermijdelijke proces. Wat ze veel meer voelt, is een toestand van in between zijn. Hemel verkeert in between alles. Hemel is opgegroeid met haar vader (Gijs). Een aimabele man die zijn leven zonder veel moeite onder controle heeft. Een levensgenieter van nature. Altijd op zoek naar ware schoonheid, vandaar zijn beroep: veilingmeester. Gijs houdt ook van vrouwen en heeft vaak vriendinnen. Hij is eerlijk en trouw zolang de verhouding duurt en belooft niet meer dan hij geven kan. En dat was nooit alles, want het belangrijkste in zijn leven is Hemel. Hemel weet dat haar moeder kort na haar geboorte stierf, maar niet dat ze zelfmoord pleegde. Ze draagt het gemis met zich mee zonder zich dat bewust te zijn, de herinnering aan haar moeder is alleen aanwezig in de ongewone naam die ze van haar meekreeg. Met Gijs leeft ze in een soort symbiotische relatie. Niemand kon ooit tussen hen komen. Ook of juist die vriendinnen niet. Dat die intimiteit op een grens balanceert, voelen ze zelf niet zo. Gijs niet omdat het zijn blinde vlek is. En Hemel heeft nooit anders gekend. Ze kan zich geen leven voorstellen zonder Gijs. En ook niet met een ander. Hemel weet niet waarom ze zo grillig is. Wisselend introvert en extravert. In ‘de liefde’ – beter: op seksueel gebied - is haar gedrag provocerend en soms ronduit grensoverschrijdend, in woord en in daad. Ze versiert mannen als spel, test met hen als het ware haar krachten. Hoe ver ze kan gaan. Maar ze blijft in control: zij kiest en bepaalt de regels, niet de ander. Tenminste, dat gelooft ze zelf. Door andere ogen lijkt haar gedrag eerder destructief. Want ook als dat tot onbeheersbaar gevaarlijke situaties leidt, stopt ze niet. Gekwetst worden, lichamelijk en emotioneel, hoort erbij. Bij Gijs lijkt Hemel soms ouder, soms jonger dan ze is. Ze pendelt tussen de rol van kind en partner, maar weet niet hoe van zichzelf te zijn. Ze voelt dat ze een richting moet vinden, maar beseft niet welke kracht haar gevangen houdt. In de seksuele ontmoetingen met al die mannen vindt ze niet de intimiteit waar ze hartstochtelijk naar verlangt: een intimiteit als die met Gijs. En de intimiteit met Gijs kan niet voeren naar de seksualiteit waar ze aan toe is. Dan, op het moment dat ze Gijs denkt te verliezen, wordt Hemel voor het eerst verliefd op een ander dan Gijs. Die verliefdheid op een oudere man zal haar via een omweg terugvoeren naar Gijs. Maar nu naar Gijs als vader. Zo voert de film ons tot precies dat punt in haar leven waar Hemel het duwtje krijgt dat nodig is om zich los te maken uit haar geschiedenis.
